സൂര്യനു കീഴിൽ പ്രയത്നിക്കുന്ന സകല പ്രയത്നത്താലും മനുഷ്യന് എന്തുലാഭം? ഒരു തലമുറ പോകുന്നു, മറ്റൊരു തലമുറ വരുന്നു. ഭൂമിയോ എന്നേക്കും നിലനിൽക്കുന്നു. ഉണ്ടായിരുന്നത് ഉണ്ടാകുവാനുള്ളതും ചെയ്തു കഴിഞ്ഞത് ചെയ്യുവാനുള്ളതും ആകുന്നു. സൂര്യന് കീഴിൽ പുതുതായി ഒന്നുമില്ല. "ഇത് പുതിയത്" എന്ന് പറയുവാൻ തക്കവണ്ണം വലതുമുണ്ടോ? അറിവ് വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നവൻ ദുഃഖവും വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. ഭോഷനെ ക്കുറിച്ചാകട്ടെ, ജ്ഞാനിയെക്കുറിച്ചാകട്ടെ ശാശ്വതമായ ഓർമ്മയില്ല! വരും കാലത്ത് അവരെയൊക്കെയും മറന്നുപോക്കുന്നു. അയ്യോ!! ഭോഷൻ മരിക്കുന്നതുപോലെ ജ്ഞാനിയും മരിക്കുന്നു.
